باور مذهبی و سلامت روان در دانشجویان دختر و پسر
بیتا آجیل چی[1]*، فلور رضایی کارگر[2]
در طول تاريخ بشريت، دين و باورهاي مذهبي از جمله نياز هاي اساسي و فطري انسان و عامل رسيدن به آرامش در برابر استرس هاي محيطي بوده است. در واقع مذهب براي افراد نقش يك سپر دفاعي را بازي مي كند و مجموعه وسيعي از آثار مثبت روان شناختي را ايجاد مي نماید. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه باور مذهبي با سلامت روان در دانشجويان دختر و پسر بود. در یک پژوهش از نوع همبستگی تعداد 160 دانشجو (76 پسر و 84 دختر) به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب شده و به پرسشنامه های باور مذهبي کندلر و همکاران (1997) و سلامت روان (GHQ، گلدبرگ و هیلیر،1972) پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی و t دو گروه مستقل انجام شد. باور مذهبي با سلامت روان در دانشجویان پسر رابطه مثبت داشته و آن را پیش بینی می کند. بررسی زیر مقیاسها نیز نشان داد که باور مذهبی با اختلال در کارکرد اجتماعی و افسردگی شدید در پسران رابطه منفی داشته و آنها را پیش بینی می نماید. اما بین باور مذهبی با سلامت روان و زیر مقیاسهای آن در دانشجویان دختر رابطه ای به دست نیامد. مقایسه جنسییتی نیز نشان داد، در دختران باور مذهبي بیشتر، و در پسران سلامت روان بالاتر است. این نتیجه در تمام مولفه های سلامت روان نیز مشاهده شد (05/0P<).این یافته ها تلویحات مهم و قابل توجهی در خصوص تفاوتهای جنسیتی در باورهای مذهبی و سلامت روان و همچنین رابطه بین آنها در دانشجویان در بر دارد که شایان توجه و پیگیری جدی است.